CEWKA TESLI – PIORUNUJĄCE EFEKTY….
W 1891 roku Nikola Tesla opracował nowy transformator, który stał się jednym z najbardziej efektownych urządzeń używanych podczas pokazów fizycznych. Widowiskowość działania Cewki Tesli sprawia, że pokazy jej działania stanowią atrakcję przyciągającą widzów na całym świecie.
W ostatnich latach pokazy cewek tesli stały się szczególnie popularne za sprawą grup wykorzystujących je do pokazów zjawisk fizyki. W klasycznej formie Cewka Tesli składa się z iskiernika, kondensatora wysokonapięciowego, cewki pierwotnej złożonej z kilku zwojów przewodu o znacznej średnicy i cewki wtórnej w postaci ponad tysiąca zwojów cienkiego drutu, zakończonej toroidalnym terminalem pełniącym funkcję jednej z okładek kondensatora strony wtórnej. W odróżnieniu od innych transformatorów, Cewka Tesli nie posiada rdzenia ferromagnetycznego. Jest to przykład konstrukcji wykorzystującej rdzeń powietrzny i zjawisko rezonansu elektromagnetycznego.
Po załączeniu urządzenia następuje ładowanie kondensatora wysokonapięciowego aż do osiągnięcia między jego okładkami wartości napięcia krytycznego powodującego przeskok na przerwie iskrowej iskiernika. Powoduje to rozładowanie kondensatora poprzez szeregowo połączoną cewkę obwodu pierwotnego. Dzięki zjawisku rezonansu amplituda drgań obwodu wtórnego zostaje znacznie zwiększona, powodując generowanie w nim napięcia rzędu milionów woltów. Istotą projektowania Cewki Tesli jest uzyskanie tej samej częstotliwości rezonansowej obydwu obwodów.